Τα πόδια μου





Τι κοιτούν άραγε τα πόδια μου ;
Σκυφτά κάνουν παρέα στους δρόμους και τα πατώματα , στην σκόνη και στην κλειστή αγκαλιά των παπουτσιών , στον ιδρώτα της μοίρας μου και στην μοναξιά της απομόνωσης της ταλαιπωρημένης κάλτσας που αναδύει την μυρωδιά της κούρασης και της κραιπάλης της ημέρας.
Τι βλέπουν άραγε τα πόδια μου όταν το μυαλό μου είναι σε τόπους μακρινούς όταν η γλώσσα μου αλαλάζει προσπαθώντας να φέρει το εγώ στην επιφάνεια ,τι νοιώθουν άραγε τα πόδια μου όταν βλέπω το μικρό σου πέλμα με τα άβαφτα νύχια σου να ανεβαίνει στο μετάξι του μυαλού μου φτιάχνοντας σπείρες ζωής μες το ημίφως του μικρού μου δωματίου , αναζητώντας επιθυμίες και όνειρα που σβήνουν τα χαράματα κάτω από το βάρος την χαρά την λύπη νέας μέρας που έχει φύγει ήδη αν δεν της δώσεις σημασία.
Οι γωνίες του δωματίου με κοιτάζουν περίεργα
Μια γάτα απ έξω νιαουρίζει 
Κάποιοι ήχοι του δρόμου περνούν απ τις χαραμάδες
Θα κλείσω το παράθυρο
Θέλω ησυχία

Αύριο θα φτιάξω τα πρώτα μου γυαλιά
Απέκτησα πρεσβυωπία
Μου την πέσανε και οι άσπρες τρίχες
Τα κλείνω όλα
Καληνύχτα...







Σχόλια

  1. Ηλίαση, γεια σας.
    Δε θα πω πολλά για την ποιότητα του δημιουργήματος σας. Γράφετε ωραία. Νιώθω, εντούτοις, απόλυτα την έννοια σας για το τί κάνουν τα μέλη του σώματος μας όταν εμείς είμαστε αλλού.
    Το έχει αποδεχτεί κι ο λαός μας με αθώες ρήσεις τύπου : πήγε η καρδιά μου στην Κούλουρη, προφανώς ερήμην του υπόλοιπου σώματος μας και άλλα.
    Εάν νιώθετε το αίμα σας να βράζει (ενδεικτικό κι αυτό της αυτόβουλης ενέργειας του!!!), πιστέψτε αυτό που θέλετε και όχι αυτό που βλέπετε…

    Πολύ καλός ο συνδυασμός σας με τη μουσική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξεροβούνι Ευβοίας

TAKHΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΟΥΣΜΑΝΟΙ - BUSHMAN