Πράσινο μαμούνι κόκκινα ακρογιάλια






   

 Έφτιαξα κόκκινα έραψα κίτρινα πήρα μοβ σε άσπρο 
και θυμήθηκα.... 
όταν άρχιζε να χαράζει με έζωσαν τα όνειρά μου
κι όμως έμεινα να αγναντεύω
εκείνη την ανατολή στο μικρό λιμάνι καθώς στεκόμουν και κοιτούσα αποσβολωμένος τον ορίζοντα περιμένοντας τον ήλιο να βγει
Επανέλαβες μια φράση και έστρεψες προφίλ το πρόσωπο
είχες βάλει πλώρη στο απέναντι σπιτάκι με τα γαλάζια κάγκελα
έχτιζες τους νοητούς τοίχους του μέλλοντός σου
και όταν ο ολόγιομος ήλιος έβαφε κόκκινη την θάλασσα
ένα πράσινο μαμούνι
περπατούσε αμέριμνο πάνω στην πολύχρωμη σου φούστα  
πήγες να το σκοτώσεις μα δεν σ άφησα 
και ενώ νόμιζα ότι κοιτόυσες το σπιτάκι
 εσύ κοιτούσες εμένα
που νόμιζα ότι είχα παγώσει την στιγμή στον χρόνο
αλλά αυτή είχε ήδη περάσει χωρίς προειδοποίηση
και εγώ έστεινα καρτέρι στις σκέψεις μου
και δεν ήμουν κάν στο λιμάνι αλλά στο δωμάτιό μου ένα άθλιο απόγευμα
που μύριζε ιδρώτα και κούραση απο την κραιπάλη της ημέρας
παγιδεύοντας την θύμηση μου στην τέλεια φράση σου
ω ρε πούστη μου ... πράσινο μαμούνι πάνω στη φούστα μου....
και μετά κοιτάζω την θάλασσα... κατακόκκινη όχι μόνο απ τον ήλιο
μα από το αίμα ένος εγκλωβισμένου ξιφία στο μικρό λιμάνι της Τήλου
Τον είχαν σκοτώσει γιατί νόμισαν ότι ήταν καρχαρίας
θα τους έτρωγε το θεριό έλεγαν...
σκοτώστε το θα φάει τα παιδιά μας
4  πυροβολισμοί
η ηχώ περιτριγύρισε τον κόλπο με τα βουνά που είχε για στολίδια
και μετά κόκκινο παντού
μα ο ξιφίας άφαντος  βάλθηκε να μείνει για πάντα εκεί που είχε γεννηθεί
ποτέ δεν τον βρήκαν
το πράσινο μαμούνι όμως είχε περάσει
και εσύ δεν το κατάλαβες
καθώς και η στιγμή αυτή 15 χρόνια μετά τον ξιφία
και αν δέν με πιστεύετε έχω μάρτυρες
μία ,δύο ,τρεις ,τέσσερις
είναι οι γωνίες του δωματίου μου εκεί που το βλέμμα παγιδεύεται
και το μυαλό φτιάχνει ιστορίες ,
κορίτσια είναι .... έχουν κι ονόματα
κόκκινα ακρογιάλια , γαλάζιες σκέψεις , πράσινα μαμούνια
Δέν θα αφήσω το πράσινο μαμούνι να παει εκεί
ούτε θα το σκοτώσω
θα το αφήσω να περάσει
έτσι όπως πέρασε εκείνο το πρωί από πάνω σου χωρίς να το καταλάβεις
Κόκκινα νερά άσπρες σελίδες οι μνήμες μου αφήνουν μελάνι
στο δωμάτιο
ανεξίτηλο μελάνι θύμησης
αλήθεια σας λέω...
αλλά η αλήθεια είναι ωμή.... θέλει ψήσιμο και σαλτσούλα
γιατί μερικοί δεν την χωνεύουν
πόσο μόνη της είναι σ αυτό τον κόσμο...







Σχόλια

  1. Το πράσινο μαμούνι κυοφορεί;
    Πρέπει να φοβόμαστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ που ήρθες στο blog μου και σε έμαθα κι εγώ..
    Υποκλίνομαι..
    Πολύ μου άρεσε η ανάρτησή σου..
    Είναι λίγο παραμυθένια.. λίγο ονειρική..
    Μα και η προηγούμενη ανάρτηση....
    Μπράβο σου καλέ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία γραφή...
    Οι ορίζοντες είναι κόκκινοι από τα όνειρα των ανθρώπων, που ματώνουν στο απραγματοποιητό τους, και χύνονται στον καμβά του ουρανού...

    Οι άνθρωποι φοβούνται τις βαθύτερες εκφάνσεις της αλήθειας. Νιώθουν απροστάτευτοι απέναντι της, και έτσι μαγειρεύουν και τον χώρο και τον χρόνο, νομίζοντας πως μπορούν να τιθασσεύσουν τα πάντα. Αλλά μόνο το κλουβί τους καταφέρνουν να στενεύουν.

    Κατά τ' άλλα, ως προς την αλήθεια, στην ανθρωποποιημένη της μορφή, θα ήθελα να παραθέσω μια φράση του Νίτσε. "Και τι είναι τελικά οι αλήθειες των ανθρώπων; Οι ακαταμάχητες πλάνες τους. "

    Την καλησπέρα μου, καινούριος εδώ, συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιάσου ΑΑ ,τι και αν κυοφορεί , για τον εαυτό του το κάνει ,ούτε πρέπει να φοβόμαστε , απλώς όπως όλοι μας έτσι και αυτό υπάρχει και κάποια στιγμή μπορεί να περάσει απο δίπλα μας η από πάνω μας ,το συγκεκριμένο άφηνε μια χαρακτηριστική οσμή δυσάρεστη θα έλεγα..άκακο πλασματάκι είναι..
    καλώς ήρθες στο blog μου.να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιάσου Jacki ,η χαρά είναι δικία μου να διαβάζω τα γραπτά σου που είναι γεμάτα με όνειρα ,ευαισθησία και απλότητα ,που τόσο λείπει στίς μέρες μας.Καλή συνέχεια στα όνειρά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. kioy μ αρέσει πολύ η ερμηνεία σου και τα γραπτά σου ,καλως ήρθες στα ταξίδια μου και εύχομαι καλή συνέχεια και στα δικά σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξεροβούνι Ευβοίας

TAKHΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Παπαλάνγκι