Άγρια Βουνά

Ο Ιάννης (Γιάννης) Ξενάκης (29 -5 1922  – 4-2-2001) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως “Iannis Xenakis” . Οι πρωτοποριακές συνθετικές μέθοδοι που ανέπτυξε συσχέτιζαν τη μουσική και την αρχιτεκτονική με τα μαθηματικά και τη φυσική , μέσω της χρησιμοποίησης μοντέλων από τη Θεωρία των Συνόλων, τη Θεωρία των πιθανοτήτων, τη Θερμοδυναμική, τη Χρυσή Τομή και την ακολουθία Φιμπονάτσι κ.ά. Παράλληλα, οι φιλοσοφικές του ιδέες για τη μουσική έθεσαν καίρια το αίτημα για ενότητα φιλοσοφίας, επιστήμης και τέχνης, συμβάλλοντας στο γενικότερο προβληματισμό για την κρίση της σύγχρονης Ευρωπαϊκής μουσικής των δεκαετιών του 1950 και 1960. Ο Ξενάκης χρησιμοποίησε ως βάση για τις περισσότερες συνθέσεις του µαθηµατικά µοντέλα, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί «νεοπυθαγόρειος». Στο γενικότερο πλαίσιο της κρίσης της σύγχρονης Δυτικοευρωπαϊκής μουσικής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επεδίωξε να ξεφύγει από το αδιέξοδο στο ο

Έστρεψα το πρόσωπο αριστερά να δω την έκφραση των αδικοχαμένων λουλουδιών ,  μετά στέκω στο κέντρο ορμώμενος από ένστικτο  δεν τολμώ να κοιτάξω δεξιά ..και το κεφάλι μου στροβιλίζεται στο άπειρο  το ένα χέρι μου χαϊδεύει ένα σκίνο το άλλο χέρι καταλαβαίνοντας την γλυκιά μυρωδιά του φύλου αρχίζει και κάνει κύκλους στον αέρα ένας απέραντος ουρανός πέφτει στο μετωπό μου και γίνομαι γαλάζιος από κάτω μου το βασίλειο της πέτρας εστιάζει στην σταγόνα που χάνεται βαθειά σαν την ψυχή που φεύγει ένα σούρουπο για να πάει στο βάθος να ενωθεί με τις άλλες και όλα τα χέρια δείχνουν κατα την ανατολή οπου ο μέγας ήλιος καίει το χρυσό. Μια φωνή περνάει απ την χαραμάδα στήνωντας χορό η ακτίνα σωπαίνει και ένας τρελός λέει.. βούρκος... Ονειρεύτηκα μια νύχτα μες την σιγαλιά του καλοκαιριού που ήρθε πάλι να αφήσει μνήμες ανεξίτηλες και ένα ποδήλατο που οι ακτίνες του γυρίζουν αντίστροφα στον αέρα.. ένα παιδάκι στέκεται απέναντί μου και έ