Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2014

TAKHΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Εικόνα
Σάββατο σήμερα, ο ουρανός βαρύς μας περνάει σε ένα διαφορετικό σκηνικό και μια διάθεση λίγο καταθλιπτική που όμως μας ανοίγει ένα άλλο παράθυρο. Τα σκούρα σύννεφα και η λίγο βαριά ατμόσφαιρα μου φέρνουν στο μυαλό τις ταινίες του Τάκη Κανελλόπουλου και την εποχή του πολέμου μαζί με μια ανεκπλήρωτη ερωτική επιθυμία που φωλιάζει στα στήθη με μυρωδιά και πόνο θανάτου.  Πρόσωπα σιωπηλά προφίλ και ανφάζ  με την κινηματογραφική μηχανή να τοποθετείται κάτω από το ύψος των προσώπων για να τα εξυψώσει στον σκούρο ουρανό αλλά να μην αφήσει την επιθυμία τους να εκπληρωθεί, παρά να την σταματήσει στο μούχρωμα του ονείρου και του πόθου. Πλάνα σταθερά που κρατούν τον χρόνο σχεδόν αιώνιο σαν να μην τελειώνει ποτέ αυτό που γίνεται και μια μουσική κιθάρας μελαγχολικής που θέλει να φέρει την ελπίδα και το χαμόγελο που σχεδόν ποτέ δεν βγαίνει απ τα χείλη. Οι μορφές των γυναικών και των ανδρών που χρησιμοποιεί ο Κανελλόπουλος έχουν μια εσωτερική εγκαρτέρηση κάνοντάς τον μεγάλο προσωπογράφο του κινημ

Φωνή Άφωνη - Αναμονή

Εικόνα
΄΄ Αναμονή ΄΄  Ανάγλυφο σε ξύλο Β.Σαργέντης  Απόψε άνοιξε τόσο η ψυχή μου που πέρασε όλο το σύμπαν από μέσα μου...  Προσπαθώντας να αφουγκραστώ την διαίσθηση , άκουσα το τραγούδι με τούς άφωνους ήχους της μνήμης των προγόνων μου,   μέσα απ το χώμα μιας μακρινής πατρίδας.  Ουτοπία και πραγματικότητα , μια φωνή στην αφωνία και έναν λόγο άλογο που ζητάει άδεια από το στερέωμα για να καταλάβει τον άνθρωπο. Όσοι έχασαν τα όνειρά τους είναι χαμένοι,όσοι ξέχασαν να ονειρεύονται  είναι χαμένοι ,είπε ένας άφωνος, απ αυτό το μονοπάτι περνάς κάθε μέρα αλλά δεν με βλέπεις ούτε μ' ακούς, κοίτα πάνω, δες το σύννεφο, άπλωσε τα χέρια σου και περιέγραψέ το, κοίτα κάτω.... ένα μικρό αγκάθι...μην το προσπερνάς δες πόσο μοναδικό είναι... παρατήρησε και άλλο ,θα ακούσεις και άλλες φωνές... δες..είναι μια μαγική στιγμή, γίνε άφαντος ......και νιώσε...νιώσε τις γραμμές του κόσμου...κοίτα ....συγκλίνουν....γίνονται ένα ,είμαστε όλοι επισκέπτες τού χρόνου σε κάποιο μέρος ,απλοί περαστικο

Lucky People Center International

Εικόνα
Το ντοκιμαντέρ «Lucky People Center International» μας ταξιδεύει στον κόσμο, και στην εσωτερική ζωή των ανθρώπων. Η ομάδα ταξίδεψε δύο χρόνια ανά την υφήλιο αναζητώντας άτομα και τρόπους ζωής που αντικατοπτρίζουν τον κόσμο καθώς πλησίαζε το έτος 2000. Οι άνθρωποι που συναντήσαμε άνοιξαν διαφορετικές «πόρτες» για την πίστη, την επιβεβαίωση της ισχύος και υιοθετούν διαφορετικές απόψεις για τον κόσμο που χαρακτηρίζεται από σκληρές και αμείλικτες αλλαγές. Τα όνειρα, η αίσθηση της αναζήτησης και η κριτική σκέψη είναι για θέματα που ασχολούνται με τη ζωή στον πλανήτη μας. Συναντήσαμε δυνάμεις βουντού, τις ερευνητικές μεθόδους των επιστημόνων για τον εγκέφαλο, τις βουδιστικές απόψεις σχετικά με τον θάνατο, μία πρώην πορνοστάρ που μας μίλησε για τις απόψεις της σχετικά με την ηδονή, έναν τραπεζίτη και τα εκστατικά «πρέπει» του, καθώς και πολλούς άλλους, οι οποίοι πλαισιώνονται από τον ρυθμό της μουσικής και το τραγούδι του γίββωνα (πιθήκου). (Συγγραφέας: Nicklas Johansson από

Ξεροβούνι Ευβοίας

Εικόνα
Ξεροβούνι Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος Το Ξεροβούνι βρίσκεται στην κεντρική Εύβοια και ανήκει στην οροσειρά της Δίρφυς. Είναι βραχώδες βουνό και σε αυτό υπάρχουν πολλές αναρριχητικές διαδρομές (παραδοσιακή αναρρίχηση). Η διάσχιση της κορυφογραμμής του κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Το χιόνι κρύβει τις τρύπες που υπάρχουν στα βράχια κάνοντας την πεζοπορία αρκετά επικίνδυνη. Ακόμη και το μονοπάτι που μας οδηγεί στην κορυφή του απαιτεί χειμερινό εξοπλισμό. Ωστόσο χωρίς χιόνια η διάσχιση της κορυφογραμμής είναι αρκετά διασκεδαστική. Άνοιξη στον διάδρομο του Ξεροβουνίου Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος Περιμετρικά υπάρχει δάσος πλούσιο σε χλωρίδα. Κατά την ανάβαση συναντάμε καστανιές, έλατα, πεύκα, οξιές και πολλά βότανα , την Άνοιξη ξεχωρίζει η πανέμορφη λευκή παιώνια Παρόλο την ονομασία του βουνού (ξεροβούνι) μόνο ξερό δεν είναι αφού υπάρχουν πολλές πηγές και πολλά μέρη για να κατασκηνώσει κανείς κάτω από τη σκιά των δέντρων. Περιμετρικά υπάρχου

Ιδού ο Άνθρωπος - Man του Steve Cutts

Όρος Καντήλι - Μονή Γαλατάκη

Εικόνα
Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος Περνώντας την Λίμνη Ευβοίας και με κατεύθυνση την Μονή Γαλατάκη ,κάτω από το μοναστήρι το τοπίο είναι μαγευτικό καθώς τα βράχια του όρους Καντήλι πέφτουν κάθετα στην θάλασσα του Ευβοϊκού και πλήθος από πεύκα στολίζουν το μέρος από το βουνό έως και τις ακτές.  Το τοπίο παραμένει ανέγκικτο ειδικά στα κάθετα κομμάτια του όρους ,εκτός από κάποιες μικρές μονάδες ιχθυοτροφείων που εδρεύουν στην περιοχή.  Την μοίρα της περιοχής καθορίζει το γυναικείο Μοναστήρι της Μονής Γαλατάκη φωλιασμένο στα βράχια του βουνού και του δάσους.  Πλούσια η ιστορία του φαίνεται να υπάρχει από τον 8ο μ.χ. αιώνα χτισμένο πάνω σε ερείπια προχριστιανικού αρχαιοελληνικού ναού και μια πορεία στον χρόνο που του έμελλε αρκετές καταστροφές, πειρατές , Ενετοί  το 1204 ,Τούρκοι το 1470 έως το 1838 όπου με Τούρκικο φιρμάνι απαλλάσσετε. Από το 1950 λειτουργούσε και ως ορφανοτροφείο και ως το 1946 ήταν ανδρώα  και μετέπειτα γυναικεία.

Παπαλάνγκι

Εικόνα
Ο όρος Παπαλάνγκι στην κυριολεξία σημαίνει αυτός που πέρασε τον ουρανό. ‘Ομως οι κάτοικοι των νήσων Τιαβέα τον χρησιμοποιούσαν για να αναφερθούν στους λευκούς δυτικούς. Φυσικά δεν πιστεύω πως η επιστροφή στις πρωτόγονες κοινωνίες είναι η λύση στα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, απλά παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα γιατί θεωρώ πως μπορεί να βοηθήσει αρκετά στο να κατανοήσουμε ποιες αξίες έχουμε υπερεκτιμήσει μετατρέποντας τις σε πρωτεύουσες ανάγκες, τη στιγμή που υψηλότερα ιδανικά παραγκωνίζονται. Οι σύγχρονες ανεπτυγμένες κοινωνίες μας έχουν μετατρέψει σε ψυχαναγκαστικά όντα και οι σημειώσεις του φύλαρχου Τουιάβι μας το αποδεικνύουν περίτρανα. Όπου Παπαλάνγκι ας τοποθετήσουμε τον εαυτό μας και ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς τους παραλογισμούς του δυτικού ανθρώπου που θα συναντήσουμε στο απόσπασμα... ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: «Αν μιλήσεις σε κάποιον Ευρωπαίο για τον Θεό της αγάπης, θα μορφάσει και θα χαμογελάσει. Θα χαμογελάσει για την αφέλεια τ

Yuriy Borisovich Norshteyn - Hedgehog in the Fog 1975 - Tale of Tales 1979

Εικόνα
Hedgehog in the Fog 1975 Αυτή είναι μια ιστορία για ένα μικρό σκαντζόχοιρο , που πάει για να επισκεφτεί τον φίλο του την αρκούδα . Όπως εξηγείται στην εισαγωγική αφήγηση , οι δύο τους ικανοποιούνται κάθε βράδυ να πίνουν τσάι από το σαμοβάρι του λιονταράκι , το οποίο θερμαίνεται σε μια φωτιά από κλαδιά αρκεύθου .  Καθώς έπιναν το τσάι τους , ο σκαντζόχοιρος και η αρκούδα κουβεντιάζουν και μετράνε τα αστέρια. Την ημέρα αυτή , ο σκαντζόχοιρος αποφασίζει να φέρει στην αρκούδα κάποια μαρμελάδα βατόμουρο . Όπως περπατάει στο δάσος , ένας μπούφος τον ακολουθεί . Ο σκαντζόχοιρος περνά μέσα από το δάσος και συναντά ένα όμορφο άσπρο άλογο να στέκεται στην ομίχλη . Είναι περίεργος ως προς το αν το άλογο θα πνιγεί η αν πήγε να κοιμηθεί στην ομίχλη . Ο σκαντζόχοιρος αποφασίζει να διερευνήσει την ομίχλη για τον εαυτό του . Όταν μπαίνει μέσα στην ομίχλη , που θα είναι σύντομα τόσο παχιά που ο σκαντζόχοιρος δεν μπορεί να δει ακόμη και το δικό του ροζ πόδι . Η ομίχλη εναλλ