Άγρια Βουνά

Φτάνοντας στο νήμα του ορίζοντα ,  παραδίδεται στο αρχιπέλαγος   της αέναης επιθυμίας   η μοναξιά φουντώνει στα στήθη του το σκοτάδι υπερχείλισε την νύχτα   κάνοντάς τον να μην μπορεί να πάρει ανάσα   ατέλειωτη νύχτα   πυκνό έρεβος που λαχταρά την πρώτη αχτίδα φωτός   αίσθηση μοναξιάς τρύπωσε βαθιά μέσα του   βλέπει όνειρο   μια θάλασσα με υποψία βραχονησίδων στο βάθος   κοιτάζει  τον αγαπημένο του ορίζοντα   αυτή την τέλεια γραμμή που τιθασεύει το μάτι και ταξιδεύει τον νου   αυτό που έψαχνε πάντα το είχε μπροστά του....   κάτι συμβαίνει... προσπαθεί να δει πέρα απ αυτόν   δεν τον ενδιαφέρει πλέον η γραμμή