Το Δωμάτιο
Κάποτε ονειρεύτηκες ότι σε στροβίλιζαν άγνωστες δυνάμεις στον κενό χώρο ενός σκοτεινού δωματίου. Με τα χέρια σου ανοικτά περιστρεφόσουν στην δύνη ενός περίεργου φωτός καμωμένου από χρυσάφι και ασήμι με λίγα ψήγματα κυανού στις άκρες. Ήσουν ένα ανήμπορο πλάσμα σε μία κατάσταση απόγνωσης , είχες χάσει εντελώς τον έλεγχο τού σώματός σου και ήξερες ότι από αυτό το δωμάτιο είχες ξαναπεράσει και θα ξαναπερνούσες. Μέχρι τώρα πετούσες στο όνειρό σου όπου ήθελες , τώρα σε πετούσαν όπου ήθελαν. Δεν θα ξαναπεράσω από αυτό το δωμάτιο , - ξέρεις πόσα δωμάτια στην έχουν στημένη φίλε ,λέει ο Ιβάν ο Τρομερός μέσα από μια ξεχασμένη ασπρόμαυρη αφίσα κοιτώντας με πλάγιο βλέμμα, - άσε τα δωμάτια να κάνουν την δουλειά τους και προχώρα όλα είναι στο πρόγραμμα.. - ποιο πρόγραμμα ? - μην νομίζεις ότι θα μάθεις ποτέ το πρόγραμμα γιατί συνεχώς αλλάζει σαν την γκρι ξεχαρβαλωμένη κιλότα τής κυρά Κατίνας.. θυμάσαι αυτής τής γιαγιάς που άπλωνε απέναντί σου κάτι βράκες σαν την Πελοπόννησο