Ξεροβούνι Ευβοίας

Ξεροβούνι Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος

Το Ξεροβούνι βρίσκεται στην κεντρική Εύβοια και ανήκει στην οροσειρά της Δίρφυς. Είναι βραχώδες βουνό και σε αυτό υπάρχουν πολλές αναρριχητικές διαδρομές (παραδοσιακή αναρρίχηση). Η διάσχιση της κορυφογραμμής του κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Το χιόνι κρύβει τις τρύπες που υπάρχουν στα βράχια κάνοντας την πεζοπορία αρκετά επικίνδυνη. Ακόμη και το μονοπάτι που μας οδηγεί στην κορυφή του απαιτεί χειμερινό εξοπλισμό. Ωστόσο χωρίς χιόνια η διάσχιση της κορυφογραμμής είναι αρκετά διασκεδαστική.

Άνοιξη στον διάδρομο του Ξεροβουνίου
Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος

Περιμετρικά υπάρχει δάσος πλούσιο σε χλωρίδα. Κατά την ανάβαση συναντάμε καστανιές, έλατα, πεύκα, οξιές και πολλά βότανα , την Άνοιξη ξεχωρίζει η πανέμορφη λευκή παιώνια Παρόλο την ονομασία του βουνού (ξεροβούνι) μόνο ξερό δεν είναι αφού υπάρχουν πολλές πηγές και πολλά μέρη για να κατασκηνώσει κανείς κάτω από τη σκιά των δέντρων. Περιμετρικά υπάρχουν και πολλοί δασικοί δρόμοι τους οποίους μπορεί κανείς να διασχίσει με ποδήλατο βουνού. Από το Ξεροβούνι μπορούμε να δούμε την κορυφή της Δίρφυς, ενώ έχουμε και θέα στο Αιγαίο Πέλαγος. Για πεζοπορία στο βουνό καλύτερη εποχή είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο.

Ξεροβούνι τέλος διαδρόμου
Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος

Τους καλοκαιρινούς μήνες τα βράχια της κορυφογραμμής εκπέμπουν θερμότητα κάνοντας την πεζοπορία κουραστική. Με βάση το καταφύγιο που βρίσκεται στην Δίρφυ μπορεί κανείς να πραγματοποιήσει μια διήμερη πεζοπορία και στα δύο βουνά της περιοχής. Το ψηλότερο σημείο του δεν ξεπερνά τα 1453μ. αλλά λόγω της γεωγραφικής του θέσης αρκετά συχνά δέχεται ισχυρές χιονοπτώσεις.

Κορυφή
(Πορτάρης) 1453μ.
Χιλιομετρικές αποστάσεις
Αθήνα: 100χλμ.
Θεσσαλονίκη: 486χλμ.
Καταφύγια
Δεν υπάρχουν ορειβατικά καταφύγια στο βουνό αλλά σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το καταφύγιο της Δίρφυς

Μεσημεριανή ξεκούραση στο Ξεροβούνι
Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος

Διαδρομές :
Στενή Ευβοίας – Πηγή Τέμπλα
Ανηφορίζουμε μέχρι το χωριό Στενή. Συνεχίζουμε στον κεντρικό δρόμο βγαίνοντας από το χωριό και σύντομα στο αριστερό μας χέρι βλέπουμε το γήπεδο ποδοσφαίρου. Το μονοπάτι ξεκινάει λίγα μέτρα πιο πάνω από την δεξιά πλευρά του δρόμου. Υπάρχει και ορειβατική ταμπέλα. Κατηφορίζουμε σε δασικό δρομάκι και φτάνουμε στο ποτάμι. Από εδώ ξεκινάνε δύο μονοπάτια. Το ένα ανηφορίζει για το καταφύγιο της Δίρφυς και το άλλο για το Ξεροβούνι. Εμείς ακολουθούμε αυτό που φεύγει δεξιά πάνω από το ξύλινο γεφύρι.

Η σήμανση είναι καλή και το μονοπάτι ευκρινές. Το πρώτο κομμάτι γίνεται σε μικτό δάσος με φυλλοβόλα και αειθαλή δέντρα. Σύντομα βγαίνουμε σε δασικό δρόμο όπου και τον ακολουθούμε στρίβοντας αριστερά. Περπατάμε στο χωματόδρομο και σε περίπου 20 λεπτά ξαναβρίσκουμε το ποτάμι. Το περνάμε και συνεχίζουμε στον δρόμο ενώ πλέον το ποτάμι κυλάει αριστερά μας. Σε λίγη ώρα και σε αριστερή στροφή θα δούμε το μονοπάτι στο δεξί μας χέρι. Εδώ αφήνουμε τον χωματόδρομο. Αρκετές φορές θα χρειαστεί να περάσουμε το ποτάμι απέναντι. Μετά από βροχή αλλά και την άνοιξη που λιώνουν τα χιόνια, η στάθμη του ποταμού ανεβαίνει και πολύ εύκολα μπορεί να βρεθεί κανείς μουσκεμένος μέσα σε αυτό.

Στη συνέχεια και αφού περάσουμε πάνω από πεσμένους κορμούς δέντρων και σημεία που το μονοπάτι έχει διαβρωθεί φτάνουμε στη πηγή Καλόβρυση. Από εδώ θα συνεχίσουμε δεξιά προς τον χωματόδρομο ενώ το μονοπάτι συνεχίζει ακριβώς απέναντι. Υπάρχει και ταμπέλα που μας δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε. Ανηφορίζουμε κάτω από έλατα και σε λίγο φτάνουμε σε δασικό δρόμο. Από εδώ βλέπουμε την βραχώδη κορυφογραμμή του Ξηροβουνίου. Συνεχίζουμε αριστερά και σύντομα βρίσκουμε το μονοπάτι δεξιά μας. Στα πρώτα μέτρα δεν υπάρχει σήμανση, ωστόσο το μονοπάτι είναι ευκρινές. Προχωράμε μέχρι που φτάνουμε σε διάσελο. Από εδώ φεύγει ένα μονοπάτι αριστερά προς την πηγή Τέμπλα και την κορυφή του βουνού, ενώ δεξιά ένα άλλο μονοπάτι οδηγεί προς την δεύτερη ψηλότερη κορυφή του βουνού αλλά και το χωριό Σέτα. Εμείς συνεχίζουμε αριστερά και σύντομα φτάνουμε στην πηγή.

Από εδώ το μονοπάτι συνεχίζει μέσα από το δάσος μέχρι την πηγή Κόνισμα. Στη μέση του μονοπατιού ξεκινάει και το ασαφές μονοπάτι που μας βγάζει στην κορυφή του βουνού. Χαρακτηριστικό σημείο της περιοχής είναι ο μεγάλος πλάτανος και οι παλιές πεζούλες που μαρτυρούν ότι εδώ παλιά οι άνθρωποι καλλιεργούσαν την γη. Η διαδρομή για την κορυφή μόνο εύκολη δεν είναι. Ειδικά με χιόνια τα πράγματα γίνονται αρκετά επικίνδυνα και δεν προτείνεται για πεζοπόρους που δεν έχουν εμπειρία σε χειμερινό πεδίο. Άλλο ένα επικίνδυνο φαινόμενο είναι και οι συχνές κατολισθήσεις που γίνονται μετά από χιονοπτώσεις.

Ο Ήλιος που ανατέλλει στο Ξεροβούνι δημιουργεί μορφές στα σαθρά βράχια
Photo by Ηλίας Γιαννόπουλος

Διαδρομή 2η.
Διάσχιση κορυφογραμμής: Ανηφορίζουμε από το χωριό Στενή με κατεύθυνση τους Στρόπωνες. Ο δρόμος μας βγάζει σε διάσελο το οποίο ενώνει την Δίρφυ με το Ξεροβούνι. Αριστερά μας βλέπουμε και την ορειβατική ταμπέλα που μας οδηγεί στο καταφύγιο. Ο δρόμος από εδώ κατηφορίζει και σε λίγο φτάνουμε σε διασταύρωση με τον αριστερό δρόμο να μας οδηγεί στους Στρόπωνες, ενώ ο δεξιός τον οποίο και ακολουθούμε μας οδηγεί στο χωριό Μετόχι. Συνεχίζουμε για αρκετά χιλιόμετρα έχοντας δεξιά μας το Ξεροβούνι. Στο σημείο που τελειώνουν τα βράχια δεξιά μας, αρχίζουμε να προσέχουμε για να βρούμε τον χωματόδρομο που οδηγεί στο χωριό Κάτω Σέτα. Χαρακτηριστικό σημάδι είναι η κορυφή με τα έλατα στα δεξιά μας με την ονομασία Μαύρα Έλατα. Εδώ θα βρούμε τον χωματόδρομο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Αφήνουμε το αμάξι και περπατάμε μέσα σε δάσος με πανύψηλα έλατα μέχρι που φτάνουμε αριστερά από την κορυφή Πορτάρης. Χαρακτηριστικό σημείο είναι η πηγή, ενώ αριστερά μας βρίσκεται η κορυφή Πυργάρι. Από εδώ ξεκινάμε την ανάβαση προς την κορυφή. Η διαδρομή δεν έχει ορειβατικά σημάδια ενώ δεν υπάρχει μονοπάτι. Ανηφορίζουμε και σύντομα φτάνουμε στα βράχια. Από εδώ και πέρα αρχίζει η περιπέτεια. Η πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε για να βγούμε στην κορυφή, αλλά και στην δεύτερη ψηλότερη κορυφή του βουνού είναι ευκρινής. Μένει να βρούμε μόνοι μας τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε αποφεύγοντας τους γκρεμούς και τα αδιέξοδα
.