Άγρια Βουνά

 

Elias Yiannopoulos  Photography Η θεά Στυξ Θεογονία Η Στυξ ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος , ή κόρη του Ερέβους και της Νυκτός. Από τον Δία απέκτησε την Περσεφόνη και από τον Πάλλαντα τη Νίκη, τον Ζήλο, το Κράτος και τη Βία.  Η Στύγα κατοικούσε μακριά από τους άλλους θεούς, στο βαθύ σκότος του Άδη, μέσα στο, κτισμένο πάνω σε πανύψηλους αργυρούς στύλους, ξακουστό παλάτι της. Ανέβηκε στον Όλυμπο μόνο μια φορά: όταν έσπευσε μαζί με τα παιδιά της να βοηθήσει τον Δία στην άγρια και αμφίρροπη μάχη του εναντίον των Τιτάνων. Όταν αυτός, τελικά, επικράτησε, ανταμείβοντάς την, όρισε να δίνουν, πλέον, οι θεοί όρκο στο ιερό της όνομα και προσκάλεσε τα παιδιά της να έρθουν να ζήσουν για πάντα μαζί του, στον Όλυμπο.  Το Κράτος και η Βία θα γίνουν, έκτοτε, μόνιμοι παραστάτες του και απηνείς εκτελεστές των αποφάσεών του. Η Στύγα ήταν, επίσης, ένας από τους μεγάλους ποταμούς του Κάτω Κόσμου, κλάδος του αρχέγονου Ωκεανού.  Από την κορυφή ενός απόκρημνου βράχου, του Τάρταρου, ανάβλυζε το νερό που σχ

Michael Levy Lyre Music · Kithara of the Golden Age of Classical Greece Το Χαλκιδικό αλφάβητο αποτελεί παραλλαγή του Ελληνικού, δημιουργήθηκε στη Χαλκίδα, μεταφέρθηκε στην αποικία της Κύμης στην Ιταλία και από εκεί με μικρές διαφοροποιήσεις στους Ετρούσκους αποτελώντας ουσιαστικά τον πρόγονο του πλέον χρησιμοποιούμενου αλφάβητου παγκοσμίως σήμερα, του λατινικού. Το Ελληνικό αλφάβητο άρχισε να χρησιμοποιείται περίπου το 800 π.χ. Αρκετές ήταν οι παραλλαγές του στις διάφορες πόλεις της Ελλάδας και μία από αυτές ήταν και η Χαλκιδική γραφή που άρχισε να χρησιμοποιείται στη Χαλκίδα περίπου το 770 π.χ.   Κοινό αλφάβητο με ελάχιστες διαφοροποιήσεις είχαν και στην Ερέτρια την ίδια εποχή. Το Χαλκιδικό αλφάβητο έχει ομοιότητες με της Ρόδου και της Κρήτης καθώς και με της Βοιωτίας. Θεωρείται πιθανό ότι έχει επηρεαστεί και από τα αλφάβητα αυτών των περιοχών είτε λόγω της γειτνίασης (Βοιωτία) είτε λόγω των επαφών που είχαν οι Ευβοείς ναυτικοί με αυτές τις περιοχές (Ρόδος και Κρήτη).   Το ετρουσκ

Ο εαυτός μας είναι όλα , όλα κυματίζουν , ακόμα και το φως , όλα αφ' ότου γεννηθούν ρέουν με σταθερό μοτίβο χρονισμού προς την φθορά , ο εαυτός μας συνεχίζεται ! Ένα φιλμάκι μικρού μήκους με επιρροή από τις ομιλίες του Alan Watts. Σκηνοθεσία - Φιλμογραφία - Αφήγηση - Μοντάζ - Τεχνική επεξεργασία  Ηλίας Γιαννόπουλος

Ένα αριστούργημα του Mikhail Kalatozov του 1964 ,για την Κούβα. Το οπτικό της ύφος, οι εικόνες, ο φρενήρης ρυθμός της: αυτά τα στοιχεία κάνουν την ταινία να υπερβαίνει τους περιορισμούς που έθεταν οι συνθήκες παραγωγής της.  Το Είμαι η Κούβα είναι η ακριβής αποτύπωση της περηφάνιας  αυτών που μπορούν να αναφωνήσουν τον τίτλο. Μέσα σε δύο και κάτι ώρες, αναπαρίσταται ένας ολόκληρος λαός, ένα έθνος απαρτισμένο από αληθινές ψυχές κι όχι κομμάτια μιας ερμηνείας.  Λίγες ταινίες σε κάνουν να περπατάς, κυριολεκτικά, μαζί με το θεατό, να είσαι ένα με την κατάσταση, να νιώθεις ότι συζείς, ότι συμπάσχεις, ότι συναισθάνεσαι, ότι είσαι κι εσύ ένας από αυτούς. Η ψυχή είναι κουβανική, η κάμερα σοβιετική. Ο Mikhail Kalatozov εμπνέεται, κυρίως, από τον Dovzhenko και τη Γη του, αλλά και τα κοντινά του Eisenstein και παρουσιάζει μερικά από τα πιο όμορφα, γραμμικά πλάνα της ιστορίας της έβδομης τέχνης. Κάποιες σκηνές, όπως η εναρκτήρια, εκκωφαντική, στην πισίνα, ο αγρότης που μανιωδώς καταστρέφει τ